Josse De Pauw, acteur,  theatermaker schreef.
“Ik zou  het fijn vinden mochten we er gewoon van doordrongen zijn
dat zonder kunst en cultuur geen leven mogelijk is,  niet hier en niet op Mars. 
En zoveel fijner zou ik het vinden  mocht het een vanzelfsprekendheid zijn. 
Mocht kunst en cultuur zoiets zijn …..als adem.”

VoorFons Derboven is kunst …adem,  is tekenen  …adem,  is sinds enkele jaren beelden maken … adem.
Kunst is passie voor Fons.
Altijd al geweest.   Hij tekent al van jongsaf.

Op een dag tijdens een verlofperiode haalt hij een stukje klei om eens iets in 3D te proberen. 
Dat voelt zo goed. De echte aanzet om met beelden verder te gaan, komt er in 2004, als hij Rik Poot ontmoet, 
ter gelegenheid van diens 80ste verjaardag.  
Eén van de uitspraken van Rik Poot is de volgende :
“ Zonder vakmanschap kan je onmogelijk kunst maken.
Een kunstenaar is een stielman. 
Een beeldhouwer denkt met zijn handen. 
Je mag nog de meest creatieve geest hebben, maar als je dat niet kunt realiseren,  dan ben je niets. “

Fons besluit om de stiel van bronsgieter te leren bij Chantal Smets. 
Ook beeldhouwer en bronsgieter Jan Storms helpt hem op weg. 

“Übung macht den Meister”  (of Oefening baart kunst). 
Fons leert de praktijk  met ‘trial and error’,  op eigen houtje, met veel doorzettingsvermogen,
maar vooral met heel veel goesting.
Inspiratie,  talent en vakkennis,  het is voor Fons toch vooral de goesting die hem drijft om beelden te maken, 
het is een behoefte,  een drang om iets moois te creëren.
Het liefst laat hij figuren spreken, gestileerd en toch figuratief.
Soms zijn die  speels en luchtig, soms  krachtig en robuust.

tekst: Gaby Van Kerckhoven